Wat is die gevolge van veselglas op die menslike liggaam?

As gevolg van die bros aard van glasvesels, breek hulle in korter veselfragmente in. Volgens langtermyneksperimente wat deur die Wêreldgesondheidsorganisasie en ander organisasies uitgevoer is, kan vesels met 'n deursnee van minder as 3 mikron en 'n aspekverhouding van meer as 5: 1 diep in die menslike longe ingeasem word. Die glasvesels wat ons gereeld gebruik, is oor die algemeen groter as 3 mikron in deursnee, en dit hoef nie te veel bekommerd te wees oor longgevare nie.

In vivo ontbindingstudies vanglasveselshet getoon dat mikrokrake wat tydens die verwerking op die oppervlak van glasvesels teenwoordig is, sal brei en verdiep onder die aanval van swak alkaliese longvloeistowwe, wat hul oppervlakte verhoog en die sterkte van die glasvesels verminder, en sodoende hul afbraak versnel. Studies het getoon dat glasvesels binne 1,2 tot 3 maande heeltemal in die longe oplos.

Volgens vorige navorsingsartikels het langtermynblootstelling (meer as een jaar in beide gevalle) rotte en muise aan lug wat hoë konsentrasies glasvesels bevat (meer as honderd keer die produksieomgewing) geen noemenswaardige effek op longfibrose of gewasvoorkoms gehad nie, en slegs inplanting van glasvesels in die pleura van die diere het fibrose geopenbaar. Ons gesondheidsopnames van werkers in die betrokke glasveselbedryf het nie 'n beduidende toename in die voorkoms van pneumokoniose, longkanker of pulmonale fibrose gevind nie, maar het gevind dat die longfunksie van genoemde werkers verminder is in vergelyking met die algemene bevolking.

Alhoewelglasveselshulself hou nie 'n gevaar vir die lewe in nie, direkte kontak met glasvesels kan 'n sterk gevoel van irritasie vir die vel en oë veroorsaak, en inaseming van stofdeeltjies wat glasvesels bevat, kan die neusgange, tragea en keel irriteer. Simptome van irritasie is gewoonlik nie-spesifiek en tydelik en kan jeuk, hoes of piep. Beduidende blootstelling aan veselglas in die lug kan die bestaande asma- of brongitisagtige toestande vererger. Oor die algemeen bedaar die gepaardgaande simptome op hul eie wanneer die blootgestelde persoon wegbeweeg van die bron van dieglasveselvir 'n periode.